Banken voor ondernemende vrouwen
Deze week was en is er in het nieuws veel aandacht voor de overname van de ABN-AMRO bank door grotere banken. Hedgefondsen, overnamestrijd, concurrerende bieders en vele miljarden euro's lijken het beeld van de bankwereld te bepalen.
Maar het kan ook anders. Er is ook de wereld van het microkrediet. Microfinanciering is een systeem waarbij door het geven van kleine leningen, mensen met weinig inkomen (doorgaans in ontwikkelingslanden) een onderneming kunnen starten. Vaak kunnen deze starters niet terecht bij een gewone bank omdat ze geen onderpand of vast inkomen hebben, voor veel banken een vereiste voor een lening.
Het microkrediet werd in 1974 bedacht door Muhammad Yunus uit Bangladesh. In 1976 richtte hij als economieprofessor de eerste microkrediet bank op, de Grameen Bank. In 2006 kreeg hij, samen met de bank, de Nobelprijs voor de Vrede voor dit werk. Dit lijkt een vreemde combinatie: een vredesprijs voor een bank. Het Nobelprijs-comité kende de prijs toe omdat het vindt dat duurzame vrede niet kan worden bereikt als grote groepen mensen nog in armoede leven. Ontwikkeling van de onderste regionen van een samenleving bevordert bovendien democratie en mensenrechten, aldus het comité.
De meeste microkredieten worden verstrekt aan vrouwen, die in veel landen nog steeds de onderste regionen van de samenleving vormen. Door geldverstrekking wordt niet alleen hun emancipatie bevorderd, vrouwen blijken ook betere terugbetalers zijn (en daarmee betere ondernemers).
Meer over microkrediet in Wikipedia
Er zijn ook geluiden dat microkrediet geen oplossing biedt voor vrouwen
Vrouwen blijken betere ondernemers dan mannen
Prinses Máxima over microkrediet
Een van de grootste banken op dit terrein is Women's World Banking (engels)
Marguerite Robinson schreef over microkrediet en beantwoord vragen (engels)