Prinses Marianne, een verguisde prinses
Koninginnedag is weer in aantocht, daarom deze week aandacht voor een prinses die niet zo bekend is: Prinses Marianne (1810-1883). Marianne was de dochter van Koning Willem I en Wilhelmina van Pruisen en was in haar dagen een veelbesproken prinses.
Zoals zoveel prinsessen verloofde en trouwde Marianne om politieke redenen. In 1830 vond het huwelijk plaats tussen haar en de Pruisische prins (en neef) Albrecht. Het paar kreeg vijf kinderen van wie er twee al vroeg overleden, maar het huwelijk met Albrecht was geen succes.
In 1842 besloot Marianne haar man te verlaten. Haar kinderen moest ze aan het Pruisische hof achterlaten en ze maakte lange reizen om zo van het hof weg te blijven. Pas in 1845 kwam er een voorlopige scheiding die in 1849 een defintieve echtscheiding werd, in die tijd een grote schande.
Marianne was ondertussen in een relatie verwikkeld geraakt met een lakei, Johannes van Rossum, die met zijn vrouw in Den Haag woonde. Marianne benoemde hem eerst tot haar koetsier en later tot haar persoonlijk secretaris zodat ze veel samen konden zijn. Het spreekt voor zich dat deze relatie geen goedkeuring kreeg van het zowel het Nederlandse als het Pruisische hof. Marianne werd dan ook de toegang tot beide hoven geweigerd en er werd openlijk schande gesproken van haar relatie. Toen Marianne ook nog eens zwanger bleek en van een zoon beviel werden alle contacten met haar verbroken.
Marianne zwierf lang door Europa maar besloot in 1852 zich te vestigen op Vaticaans grondgebied en later in het Duitse Reinhartshausen. Dat is ook de plaats waar ze in 1883 overleed en waar ze werd begraven naast haar geliefde, Johannes van Rossum.
Meer weten?
Meer over Marianne in Wikipedia
Biografie van Prinses Marianne
Museum Swaensteyn heeft een Marianne-kamer gewijd aan de prinses
In Voorburg staat een beeldje van Marianne